Átárátta og ferming

Nú er ég komin í ekki aðhald heldur fráhald - gafst upp á að temja átfíknina og leitaði hjálpar hjá GSA - 12 spora kerfið og einn dagur í einu. Svakalega er ég glöð að hafa stigið skrefið. En það er ekki allt - nú er það dagurinn á morgun sem ég þarf helst að hugsa um. Sem betur fer er ég í ágætu formi líkamlega, en sykurfíknin er ógnvænleg.  Þetta snýst heldur ekki bara um átið heldur hvað þú setur ofan í þig og nú horfi ég fram á við og hugsa góðar hugsanir um betri líðan í kroppnum.

Ég er að fara í fermingu elsta barnabarns míns þann 6. apríl n.k. í Vejle og ég hlakka til fararinnar. Hvað er skemmtilegt núna í fermingargjöf fyrir stelpu?

Ef þið hafið hugmyndir þá vil ég endilega sjá þær í kommentunum!

Eitt ár og meira eða fjórtán dagar.

 Þann 9. febrúar 2007 birti ég fyrstu bloggfærslu mína undir fyrirsögninni: JA HÉRNA, NÚ ÞYKIR MÉR TÍRA Á SKARINU.

Þetta var smáminning um ömmu mína sem hafði mikil áhrif á mig sem barn. Hún kenndi mér að prjóna, las fyrir mig sögur, gaf mér kandís, kom með gull og gersemar frá Ameríku eftir heimsóknir til fósturdóttur sinnar, var haldreipi mitt og systkinanna í húsinu, ég fékk að gramsa hjá henni í skápum og máta föt og svo var hún sérstaklega góð við mig á táningsngsárunum. Ég byrjaði minn búskap í íbúðinni hennar sem hún bjó í síðustu árin í húsinu hennar og afa þar sem voru fimm íbúðir og hún var komin í minnstu íbúðina. Amma Helga fór á Hrafnistu í Laugarási og lést þar.

Hún var ljósmóðir og tók á móti börnum í heimahúsum, hún lærði ljósmóðurfræðin í Danmörku og þótti gott kvonfang fyrir afa sem var ekkill og átti 4 börn. Þau eignuðust ekkert barn en ólu upp að hluta sonarson afa og tóku eina fósturdóttur sem giftist til Ameríku.

Ég man eftir því að það var talað um ömmu að hún væri óbyrja, þetta heyrist ekki í dag.

"Það var stjúplangamma mín Helga Sigurðardóttir ljósmóðir sem notaði þessa setningu "Nú þykir mér tíra á skarinu" oftar en ekki á mínum uppvaxtarárum. Mér fannst hún passa ágætlega við í þessu tilfelli þegar ég fer af stað með fyrstu bloggfærsluna.

Annars var hún oft kölluð Ljósa af þeim börnum sem hún tók á móti og þekkti ég þá nafngift vel því faðir minn kallaði hana aldrei annað. Það fer vel á því að minnast hennar ömmu með þessum hætti því ljósið tírði oft í kringum hana."

Komin aftur eftir að hafa borgað 1800 kr. fyrir auglýsingahvarf í sex mánuði.

Það kom að því að þeir buðu bloggurum að hafa auglýsingafríar síður. Nú getið þið reiknað út hvað það kostar að hafa blikkandi auglýsingu á bloggsíðunni fyrir auglýsandann. Annars hvað eru margir bloggarar á mbl.is?

Auglýsingar geta verið skemmtilegar og gefið heilmikið af húmor og listrænum töktum. Ég hef unnið að auglýsingaöflun fyrir blöð og kannast aðeins við þetta. En það sem var leiðinlegast við þessa auglýsingu var sú yfirgengilega ósvífni að hella þessu yfir bloggsíðuna án þessara möguleika í upphafi!

En nú er þetta afstaðið og ég komin aftur með myndir af fjölskyldumeðlimum.

Hér eru mamma og pabbi. Mamma varð 79 ára 19 febrúar, pabbi er 82 ára frá því í desember. Þessi mynd var tekin af þeim í áttræðisafmæli pabba fyrir rúmum tveimur árum. Nú er pabbi veikur á spítala eftir  heilablæðingu og getur ekki gengið né talað. Þau heita Eyja og Agnar.

Þarna er hann Sindri minn í Kaupmannahöfn í nýju íbúðinni sinni sem hann var að kaupa á Englandsvej á Amager, hann heldur á Magneu sinni sem verður 2ja ára í sumar.

Hér er Magnea með myndavélina hennar mömmu sinnar, hún er orðin vön að prósa - en mig grunar að það sé bakslagur í litlunni með fyrirsætubransann!

 

Magnea með mömmu sinni. Þær eru sætar!

Nú er ég í krútta- og hamingjukasti, þau komin í íbúðina sína og ég fer til þeirra í byrjun apríl.

 

Hefur axlað ábyrgð með því að missa völdin í 100 daga! Finnst ykkur það?

Nú er nóg komið. Vilhjálmi finnst hann hafa axlað alla ábyrgð á Rei klúðrinu með því að hafa verið frá völdum í 100 daga!

Hvað er að?

Núna finnst mér að allur meirihlutinn eigi að fara og skammast sín. Afhverju hætta þau ekki og fara fram á bráðabirgðalög til að hægt verði að kjósa.

Menn verða bara að aðskilja verk sín og persónu, ef þú ert í pólitík þá er ekki hægt að setja tilfinningarnar á pall fyrir alþjóð og halda svo áfram í sömu áráttunni!

Villi minn fólki getur þótt vænt um þig en fólki þykir ekki vænt um það sem þú gerir. Þar að auki getur þú sett samasem merki milli þín og hinna borgarfulltrúanna eins og fjölskyldufaðir gagnvart börnum sínum, ef þér verður á og lagar það ekki sem fjölskyldufaðir dregur þú börnin með þér í niður. Þú ert þó forustumaður fulltrúa þinna.

Hættið þessu.

Ég ætla ekki að blogga meir á þessum vef fyrr en auglýsingin verður tekin af blogginu. Góðar stundir bloggfélagar.

 

Vilhjálmur: Hef axlað ábyrgð

Þarfir manneskjunnar.

Ég og mannurinn minn erum búin að baka pönnsur, þeyta rjóma og finna allar sultukrukkur sem til voru á heimilin og sporðrenna nokkrum pönnsum með rjóma og sitthverri tegundinni af sultum og hlaupi.

Það var rababari, rifsber, sólber, allt heimatilbúið og svo voru blönduð berjasulta bakarameistarans og Drottningarsulta. Nokkrar sykraðar líka.

Það væri synd að segja að þetta væri ekki eitt það besta sem ég fæ! Namm.

Ég reyni að vera ekki að hugsa of mikið um það að veðrið er að koma í veg fyrir Reykjavíkurferðir, það er ágætt að hvíla sig heima og hlusta á veðrið og njóta þess að eiga þak yfir höfuðið.

Nú er pabbi minn búin að vera á sjúkrahúsi í einn mánuð eftir að hafa fengið heilablóðfall. Hann er lamaður öðrum megin og hefur misst málið. Hann á erfittt með að tjá sig og gerir það með bendingum með vinstri hendinni. Hann getur verið í hjólastól og er farin að ýta sér áfram á stólnum með vinstra fæti. Hann er líka nýfarin að geta sett svolítinn mat upp í sig með vinstri hendinni en á erfitt oft með að halda matnum uppi í sér, því helmingur munnsins er lamaður líka.

Okkur voru ekki gefnar neinar vonir um að mátturinn kæmi aftur í likamann og hann gæti alls ekki talað aftur. Núna á þó að reyna talþjálfun eða einhverja táknmálsþjálfun svo hægt verði að skilja hann og hann geti tjáð sig um sínar innstu þarfir.

Hann fer ekki í og úr rúmi nema með hjálp tveggja einstaklinga og á klósett líka. Til öryggis er sett bleija á fólk sem lendir í þessu, samt hefur hann þörf fyrir að fara á klósett, en hann þarf hjálp og getur ekki hringt bjöllu heldur bíður hann eftir aðstoð annað hvort eftir rútínu eða þegar munað er eftir honum. Hann er því alveg með sömu umhugsunarþarfir og ungabarn.

Síðast þegar ég kom til hans varð hann óður og uppvægur og sýndi mér alltaf með handapati að hann vildi inn á skolið á ganginum og ég spurði hann hvort hann þyrfti að pissa og hann jánkaði því. Ég rúllaði stólnum inn í stofuna hans, þar er klósett og hringdi á aðstoð og sagði þeim að hann vildi pissa.

Tvær konur opnuðu dyrnar á klósettinu og ætluðu að rúlla honum inn en minn tók í hurðina og stoppaði þær og benti á rúmið sitt. Þær settu hann í rúmið og fóru að taka af honum bleijuna og önnur konan leit á mig og sagði að hann væri rennandi blautur. Hann var settur í nýja bleiju og ákveðið að hann hvíldi sig aðeins í rúminu. En pabbi undi sér engrar hvíldar fyrr en hann var komin aftur úr buxunum og næstum því úr bleijunni, ég reyndi að tala um fyrir honum og stoppa það og tók hann úr einhverjum netbuxum sem voru utan um bleijuna, hélt að það pirraði hann og setti hann aftur í síðbuxur. Hann slakaði á í smátíma og byrjaði aftur að rífa sig úr og nú tókst honum það og þá skildi ég loks hvað var að hrjá hann. Hann var bara brunninn í náranum, takk fyrir.

Þetta tók á, því ég hef aldrei hjálpað föður mínum með neinar af hans þörfum fyrr en nú s.l mánuð. Hann hefur alltaf séð um sig sjálfur og aldrei kvartað undan neinu sem hrjáir hann líkamlega. Ég hringdi aftur á aðstoð og það var borin áburður á hann og hann varð glaður í bragði, fór í stólinn og fram í setustofu að horfa á fréttir í sjónvarpinu.

Það er ótrúlegt að vera komin í þá aðstöðu að vera með foreldri sitt eins og ungabarn, ég er auðvitað þakklát fyrir það að geta gert eitthvað fyrir pabba og hann er líka þakklátur fyrir það og hefur aldrei verið kelnari enda hans leið til að sýna þakklæti sitt.

Það eru líka ótrúlegt að konurnar sem vinna við þessi störf eru góðar og kunna mikið. Mér varð á orði við pabba um daginn að ég hefði bara átt að læra hjúkrun, en auðvitað kemur þetta smátt og smátt. Það sem er erfiðast er að stíga yfir þau mörk sem eru í samskiptum foreldra og barna sem hefur að gera með ákveðna virðingu þ.e.a.s. innri virðingu sem er líkamleg, andleg og hæfileikar sem honum er ekki sama um.  Það verður að breytast í ytri virðingu.

Ég hugsa mikið um æðruleysi þessa dagana því það er það sem pabbi hefur sýnt.

Þarna hefði ekki mátt muna miklu...

... að stórslys gæti orðið. Rútan var full af unglingum á leið á íþróttamót. Bloggvinkona mín, hún Kristjana átti son í rútunni og leið ekki vel í dag við þessar fréttir. En sem betur fer fór betur en á horfðist.

Engin meiðsl þegar rúta valt

Burtu með þetta helv... NOVA

Hvernig stendur á því að sett er aulýsing inn á bloggsíðu bloggara' ég vil fá svar við því í grein á MBL.is eða í Morgunblaðinu eða á báðum þessum stöðum.

Ég er áskrifandi af Mogganum en get alveg verið án hans. Mér er skapi næst að fara í herferð gegn þessu og hætta á þessu bloggi nema að það verði tekið út!

Bara einfalt ég þoli ekki auglýsingar og hef mátt beygja mig undir það áreiti sem fylgir netnotkuninni, en að það verði ekki hægt að hafa bloggsíðuna sína í friði - guð minn góður!

Bloggverjar hvað finnst ykkur um þetta skrípi?

Frábærir læknar á Akranesi

Einu sinni fór ég til læknis á sjúkrahúsi Akraness sem er jafnframt heilsugæslan mín.. Ástæðan var stanslaus vindgangur.

Þegar ég hafði sagt lækninum raunasögu mína um þennan vindgang í tíma og ótíma og magaverkjunum sem fylgdu í kjölfarið spurði læknirinn mig hvort það kæmi mikil lykt af því.

Ég sagði honum að það væri nú heppni í óheppninni að það væri sem betur fer lyktarlaust og það heyrðist heldur aldrei neitt í þessum vindgangi frá mér. Mér varð síðan mál að prumpa og leysti mikinn vind beint fyrir framan lækninn og  hann varð einskis var. Við fórum lauslega í gegn um mataræðið og hvort eitthvað þar væri sem mætti betrumbæta og lét mig hafa lyfseðil upp á mixtúru sem ég skildi taka inn tvisvar á dag töflur sem bæta áttu ristilinn.

Eftir hálfan mánuð fór ég aftur til læknisins í tékk og hann spurði mig hvernig gengi. Ég sagði honum að vindgangurinn væri jafnmikill en verkirnir væru svotil horfnir en nú væri komin svakaleg lykt af vindganginum. Læknirinn leit glaður upp frá skrifborðinu á mig og sagði að það væri gott að ég fyndi lyktina og þá væri bara eftir að lækna eða finna út úr hvað hægt væri að gera fyrir heyrnina í mér! 

Kæru bloggvinir, stjörnurnar skína, en þó á sérstakan hátt í dag.

NAUT 20. apríl - 20. maí
Þeir sem eru með á nótunum, lenda á mikilvægum fundum. Vertu með í nú-liðinu. Lestu allt sem þú kemst yfir. Dillaðu þér í takt við aðra.

Mér fannst þessi stjörnuspá dáldið sérstök. Jú jú þetta er merkið mitt og merki mannsins míns líka.

Ég er að fara til tannlæknis að láta taka sauma úr mér eftir aðgerð í síðustu viku. Nú svo vonast ég til að geta komist til Báru í leikfimi og það er alveg víst að þar get ég dillað mér í takt við aðra.

Ég vona að ég sé með á nótunun þótt ég hafi oft áhyggjur af gleymskunni í mér undanfarið og það gremjulegasta er að ég gleymdi afmæli eins af barnabörnum mínum síðasta þriðjudag. Þegar ég var yngri með börnin lítil hét ég sjálfri mér að ég skildi muna afmælisdaga barnabarnanna, en nú eru komin skekkjumörk og þau mega víst vera, en ekki meira en það.

Ég les allan fj... en hvort það er allt sem ég kemst yfir er annað mál. Lestrardoði er eitt af því sem aukist hefur með aldrinum.

Veit ekki alveg hvað þetta nú-lið er, nema þá helst að það séuð þið kæru bloggvinir!

Gamlar myndir og tímaleysi

Hef verið tímabundin og of þreytt til að blogga. Ena þetta kemur allt. Ég er ekkert að örvænta bara láta vita af mér. Fer til RVK á eftir í lekfimi hjá Báru og svo upp á spítala til pabba og kannski á bió. Langar að sjá Brúðgumann - vona að ég fái einhvern með mér.

Inga vinkona mín sem er bíósjúk hefur ekki mikin tíma núna en hún hefur verið að gramsa í gömlum myndum og fann einhverjar af sér og Jenný + Ragnheiði úr Hallargarðinum frá því þær voru 13 til 14 ára og voru að reyna fyrir sér í tískumyndum til að selja blaði í Englandi sem var alltaf með Tviggy á forsíðunni.

Svona hefur Jenný alltaf verið í útrásinni, hún ræðst ekki á garðinn þar sem hann er lægsur eins og sjá má á blogginu hennar.