Depurð...

...er eina orðið sem mér dettur í hug þessa daganna. Þótt ég sé ekki í vandræðum með minn fjárhag er allt fullt af fólki í kringum mig sem er illa sett á margan hátt í þessum hörmungum.

Strákurinn minn í Árósum á dágóða summu á bankareikningi hér sem hann er að reyna að hafa fyrir sig til að lifa á en því miður þá færði hann ekki þá peninga yfir um leið og hann flutti enda skammur tíma síðan hann fór og það þarf að læra á ýmislegt og kynna sér starfsemina í öðru landi áður en hlaupið er með peningana sína úr "örygginu" á Íslandi í erlenda banka!

Tengdadóttir mín í Kaupmannahöfn ætlaði að koma heim með Magneu sína í næstu viku, en peningarnir stoppa það af öllum líkindum í þetta sinn. Nú kostar fargjaldið fyrir þær tvær fram og til baka "hundrað tuttugu fjögur þúsund" !

Þetta er sorglegt að komast ekki heim og sjá manninn sinn leika í fyrsta skipti á Íslandi síðan hann útskrifaðist.

Ég átti smápening inni á sjóð níu, en ég hrósa happi yfir því að hafa keypt eldhúsinréttingu fyrir peninginn áður en allt fór í kúk og piss ásamt misnotkuninni á þessum sjóðum almennings til hlutabréfakaupa forkólfa bankanna í landinu!

Skyldi verða tekið á því hér á landi?

Ég ætla til Svíþjóðar í næstu viku til dóttur minnar. Þið skuluð ekki verða hissa þótt ég komi ekki til baka!

Ég segi sonna eins og Jenný.