Litarefni í matvælum og afleiðingar þeirra eins og ofvirkni.

Á heimasíðu Lýðheilsustöðvar var nýlega greint frá niðursöðum breskrar rannsóknar þar sem hugsanlega eru tengsl milli ákveðinna litarefna í matvælum og ofvirkni. Efnin sem liggja undir grun um að geta haft neikvæð áhrif á hegðun barna, eru aðallega að finna í gos- og svaladrykkjum og sælgæti. Ogft er erfitt fyrir fólk að átta sig á merkingum utan á vörum og mikið af sælgæti sem keypt er fyrir börn er ómerkt. Þau efni sem ber að varast eru Tartasín /E102), Kínólíngult (E104), Sunset yellow FCF (E110),Asórbín (E122), Poncceau 4R (E124) og Allúra rautt (E129). Öll þessi efni eru leyfð á Íslandi og eru notuð í sumar tegundir gos- og svaladrykkja og sælgætis.

Það er ástæða fyrir fólk að takmarka æ meir neyslu á þessum vörum og hugsa sérstaklega um börnin í þessu samhengi. 

Þetta er nú meiri vibbinn sem mar er alltaf að setja ofan í sig.

Kanar og karlmannaþrif.

Þegar ég sá þessa frétt datt mér hug í rannsókn sem gerð var fyrir einhverjum árum í USA á tíðni krabbameina í leghálsi kvenna eftir því hvort þær ættu umskorin mann eða óumskorin. Niðurstaða rannsóknarinnar var þannig að konur sem áttu óumskorna karlmenn var hættara á að fá krabbamein í  leghálsi en konur umskorinna karla. Ástæðan ku vera húðfita sem safnast fyrir undir forhúð karlmanna og nefnist "smegam" sem er krabbameinsvaldandi. Ekki síst vegna þess er ástæða til að benda körlum eða öllu karlkyni á að þrifnaður hefur nokk mikið að segja bæði um hendur og undir forhúð svona almennt.

Fyrst kanarnir koma svona illa út úr þessu, sem eru annálaðir snyrtipinnar, hvernig ætli þetta sé þá með íslenska karlkynið?

Bandaríkjamenn latir við handþvottinn

Aldrei má maður ekki neitt.

Ekki ætla ég að mæla dúfum bót, fékk nánast nóg af þeim í DK í fyrrasumar, ekki hægt að sofa fyrir þeim hvað þá helv... skíturinn sem fylgir þeim!

Bannað að kasta hrísgrjónum yfir brúðhjón í Feneyjum

Gulrótarbollur og annað góðgæti.

Þessa dagana er ég að kenna 4. og 5. bekk heimilisfræði. Námsefnið hjá þeim er uppfullt af góðum uppskriftum sem eru ef til vill allt of lítið notað á heimilum þessa lands, því loksins þegar nemendur eru komnir heim með heildarnámsefnið er komið vor og sumar og ekki eins mikill áhugi fyrir bakstri og fleira.

Ég ætla að setja inn að gamni það sem er að gerast í flestum skólum á landinu með þennan aldurshóp í Heimilisfræði.

Krakkarnir í 4. bekk búa sér til gómsætar samlokur með túnfisks salati. Hræra saman einni dós af sýrðum rjóma og einni dós af túnfiski í vatni, (sigta vatnið frá) ásamt tveimur teskeiðum af sætu sinnepi, einni teskeið af hunangi og hálfu niðurbrytjuðu epli. Salatið sett á sneið af fjölkornabrauði og salatblað ofan á eða eitthvað annað blaðkál sem til er og svo aðra sneið ofan á. Hér er komin gómsæt samloka. Nota svo hugmyndaflugið og breyta um bragðefni eftir dagsforminu.

Gulrótarbollur eru viðfangsefni 5. bekkjar. Stillið bakaraofnin á 50. Einn og hálfur dl. heitt/volgt vatn og tvær og hálf tsk. þurrger eða 15 til 20 g af blautgeri. leysa upp. Hálfur dl mjólk og hálfur súrmjólk, ásamt hálfri tsk. salt, einni tsk hunang, þremur msk af matarolíu blandað saman.

Fimm dl. hveiti og einn dl hveitiklíð ásamt tveimur msk söxuðum valhnetum (má sleppa) og einni rifinni gulrót sett í aðra skál og blandað saman. Þurrefnum blandað saman við blautefnin og slegið saman með sleif og sett á borð og hnoðað. Einn dl. hveiti aukreitis til að hnoða upp í.

Skipta deiginu í þrennt og úr hverjum hluta eiga að koma sex bollur, svolítið misjafnt, oft minna. Hækka hitastig ofns upp í 200 og baka bollurnar í ca 20 mín.

Verði ykkur að góðu.

 

Tjarnagatan

Er í Tjarnagötunni hjá Ingu vinkonu. Er að fara borða lax sem Moby veiddi í Selá austur á Vopnafirði. Ég hlakka svo til, þetta er fyrsti alvörulaxinn sem ég borða í sumar. Inga er að fara til Ítalíu með manni og mágkonum í frí og Vaskur hundurinn hennar fer til Sigrúnar dóttur hennar og Kolli bróðursonur Ingu ætlar að passa hús og kött. Æ það er alltaf svo notalegt að koma til Ingu og Moby og það er allt of langt síðan við höfum verið saman. Moby að troða í maíspípu sko bara venjulegu tóbaki! Jenný darling, Inga biður að heilsa.

Var í Ikea eina ferðina enn að kaupa vinnuborð og stóla fyrir strákana mína, það passar aldrei tíminn sem maður er búin að gefa sér í svona leiðangur. Komst ekki í leikfimi fyrir vikið. Spælandi! Komum því heim með úttroðin bíl og opið skottið, bundið með snæri eins og bændurnir í sveitinni.

Tréin í Tjarnagötu eru himinhá 16 - 18 metra há og notalegt að horfa á þau út um gluggann.

 

 

 

 

Skákklúbbur bloggfélaga

Það er ótrúlega spennandi að hitta bloggfélaga sína eins og ég gerði í fyrrakvöld. Vinkona mín sem sem ók mér heim til Ægis spurði mig hvort ég væri virkilega að fara hitta fólk sem ég hefði aldrei séð og hvort ég væri búin að athuga hvort það væri í lagi þann sem héldi boðið eða Ægi sem  lánaði húsið sitt undir boðið?

Ég finn fyrir ákveðinni hræðslu hjá fólki gagnvart svona afhjúpun og mín tilfinning er sú að konur eru meira að spegulera í því en karlar. En þetta eru líka konur sem ekki blogga og þekkja ekki þetta samfélag, þær setja bara samasem merki milli þess að að vera á netinu og hitta einhvern karl þar.

Við vorum níu, fjórir karlar og fimm konur, allir komu með verðlaun með sér sem mátti ekki kaupa. fimm komu með myndverk eftir sjálfan sig og einn kom með útsaum, annar kom með silfur - plast diplóma, þriðji með blóm og sá síðasti kom með heimilisiðnað á geisladiski.

Það er skemmst frá því að segja að ákveðið var að halda annað mót í spilamennsku og verður það Norskt Rommy.

Stóri dagur.

Í dag verður stóri dagur hjá Ægi bloggvini mínum. Hann hefur af rausnaskap boðið nokkrum bloggfélögum heim í Skákmót bloggfélaga. Líklega er þetta fyrsta skákmótið sem boðað er til í gegn um bloggfélaga sem aldrei hafa hitst. Þetta er ákveðin afhjúpun þar sem samskiptin hafa eingöngu verið á lyklaborðinu. Það verður gaman að fara á fjölda bilndstefnumót. Öll verðlaun eru heimtilbúin og einn bloggvinur sér um mat ofan í íþróttafólkið.

Alveg hissa núna að Hrafn Jökulsson hafi ekki fundið upp á þessu meðan hann var á blogginu!

Bloggtregða

Tregða er ágætt orð. Svoleiðis er það núna hjá mér. Ég er með tregðu. Get ekkert bloggað í bili og tek mér bara hvíld og fylgist með hinum.

Skjáumst!

Edda

Leikskólapláss (vöggustofu) og geðvernd.

Það eru tvær greinar í Morgunblaðinu í dag sem vekja athygli mína. Sú fyrri snýr að barnafjölskyldum og þrautargöngu þeirra fyrir þjónustu við börn þeirra eftir að barneignarleyfi lýkur og sú seinni fjallar um geðsýki ungs manns austan af héraði og þjónustuna við geðsjúka í dreifbýli.

Í fyrrasumar dvaldi ég í Kaupmannahöfn og vann á vöggustofum. Þar er tekið við börnum á vöggustofur 6 mánaða gömlum þótt það sé ekki algengt - flest koma inn um 1 árs aldurinn en mörg fyrr og mörg seinna. Úrræðin hér á landi eru dagmömmur og þær anna ekki eftirspurn í Reykjavík. Foreldrar verða því að leita sjálf leiða til að brúa bilið á milli  loka fæðingarorlofs og þangað til barnið hefur rétt á leikskólaplássi. Það gengur ekki árið 2007 að foreldrar séu enn í sömu sporum og ég var árið 1970.

Sveinn Snorri Sveinsson segir í ýtarlegu viðtali í dag að hann hafi barist við bæði neyslu og geðsjúkdóm í mörg ár sem endaði með andlegu áfalli og hafi aldrei komið til baka aftur en hann reyni ákaft að koma aftur til baka og muni halda því áfram. Þetta er lífsjátning og reynsla sem margir þekkja frá sjálfum sér og annara sem nálægir eru. Nú er hann formaður Geðhjálpar Austurlands, en batanum þakkar hann eimitt Geðhjálp og sjálfhjálparhópi á vegum Rauða kross Íslands. Niðurlag ljóðs eftir Svein, sem hefur gefið út nokkrar ljóðabækur og heitir Að veiða drauminn, er svona,

...

Afli skilinn eftir

ásamt veiðistöng á bakka

Eins og einhver hafi

brugðið sér frá

og snúi bráðum aftur

að vitja þessa draums.

Innkaup í IKEA

Fór í innkaupaleiðangur IKEA með Frú Sigríði sem kennir á móti mér í heimilisfræði. Það var drifið í hlutunum og Frú Sigríður fékk ekki að ganga í gegn um IKEA, hún hafði aldrei komið þangað áður. Við borðuðum í teríunni og fórum svo í Rúmfatalagerinn.
Það er gaman að hreinsa svolítið til og fá nýtt dót í eldhúsið í skólanum.
Skrýtið hvað það er erfitt að tækla eitthvað sem er erfitt svona eins og umræðurnar um konuna sem lenti í þvagleggssýninu og eins þegar einhver bloggvinur eða bloggmeðlimur missir ástvin. Þetta tvennt hefur verið að minna mig á að hvað það er gott að vera í umhverfi sem gott er að leita til og eða skiptast á hugleiðingum um það sem miður fer hjá okkur. Ég finn fyrir svo miklum yl og skynsemi og ef skynsemin er ekki til staðar er svo auðvelt að leiða það hjá sér. Þeir sem verða fyrir áföllum í líifinu og deila því með okkur hjálpa svo mikið með því að vera með okkur í staðin fyrir að loka. En samt á hver einasta manneskja rétt á að loka.
Takk fyrir alla hlýjuna.